ریفلاکس پنهان در نوزادان

نوشته شده توسط:داود قنبری | ۱ دیدگاه

ریفلاکس پنهان در نوزادان

ریفلاکس پنهان در نوزادان

ریفلاکس پنهان، که به آن ریفلاکس حنجره نیز گفته می شود، نوعی ریفلاکس است که در آن محتویات معده به پشت حنجره، پشت گلو و مجاری بینی راه می یابد.

بدلیل اینکه این ریفلاکس علائم آشکار بیرونی ندارد به آن ریفلاکس پنهان گفته می شود.

محتویات هضم شده معده به جای آمدن به دهان و بیرون ریختن از دهان که در ریفلاکس آشکار اتفاق می افتد، بالا آمده و مجددا به معده باز می گردد. این امر تشخیص این نوع ریفلاکس را دشوار می کند.

ابتلا به ریفلاکس برای نوزادان در سنین پایین (چند هفتگی) بسیار شایع است. اگر ریفلاکس بیش از یک سال ادامه داشته باشد، و با عوارض منفی برای فرزندتان همراه باشد، حتما به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید تا درمان لازم را شروع کند.

آیا کودک من ریفلاکس پنهان دارد؟

تقریبا یک پنجم همه نوزادان به نوعی از ریفلاکس مبتلا هستند. اگرچه نوزادان می توانند به طور همزمان به ریفلاکس آشکار و پنهان مبتلا باشند، ولی نوع پنهان این بیماری علائمی دارد که آن را از دیگر انواع ریفلاکس متمایز می سازد.

علائم ریفلاکس پنهان عبارتند از:

  • مشکلات تنفسی مانند خس خس سینه، تنفس صدا دار، یا مکث در تنفس (آپنه تنفسی)
  • عق زدن
  • گرفتگی بینی
  • سرفه مزمن
  • شرایط مزمن تنفسی (مانند برونشیت) و عفونت گوش
  • مشکل در تنفس (فرزند شما ممکن است به آسم مبتلا باشد)
  • مشکل در شیر دادن به نوزاد
  • تف کردن
  • عدم رشد کافی، (این مشکل در مواقعی که سرعت رشد و وزن گیری نوزاد متناسب با سن او نباشد توسط متخصص اطفال تشخیص داده می شود)

نوزادان مبتلا به ریفلاکس پنهان غذا را به بیرون از دهان پرتاب نمی کنند و همین امر تشخیص بیماری را در مورد آن ها دشوار می کند. بچه های بزرگتر ممکن است از گرفتگی چیزی در گلویشان و یا طعم تلخ دهانشان شکایت کنند. همچنین ممکن است صدای فرزندتان دچار گرفتگی شود.

اگر فرزندتان مبتلا به ریفلاکس است حتما مقاله ریفلاکس نوزاد را مطالعه فرمایید.

تفاوت ریفلاکس آشکار و ریفلاکس پنهان در چیست؟

 در ریفلاکس آشکار عموما مری تحریک می شود، در حالی که ریفلاکس پنهان باعث تحریک گلو، بینی و تارهای صوتی می شود.

چه عواملی باعث بروز ریفلاکس پنهان می شود؟

به دلیل یک سری از مشکلات نوزادان مستعد ابتلا به ریفلاکس (آشکار و پنهان) هستند.

این مشکلات عبارتند از:

عضلات اسفنکتر مری توسعه نیافته نوزاد در بدو تولد، این عضلات که در دو طرف مری قرار دارند با باز و بسته شدن خود امکان عبور غذا و مایعات به معده را فراهم می کنند. با بالا رفتن سن، این عضلات بالغ تر و هماهنگ تر می شوند و محتویات معده را در جایی که باید باشند نگه می دارند. به همین دلیل است که ریفلاکس در نوزادان کم سن و سال تر بیشتر به چشم می خورد.

نوزادان قبل از اینکه غلتیدن را یاد بگیرند (۴ تا ۶ ماهگی) زمان زیادی را به پشت می خوابند. به پشت خوابیدن یعنی اینکه نوزادان نمی توانند از خاصیت جاذبه برای نگهداری غذا در معده خود بهره ببرند. با این وجود، همیشه به یاد داشته باشید، حتی کودکانی که به ریفلاکس مبتلا هستند را باید همیشه به پشت بخوابانید تا خدای نکرده دچار خفگی نشوند.

رژیم غذایی عمدتا مایع نوزادان نیز در بروز ریفلاکس نقش مهمی دارد. مایعات نسبت به مواد غذایی جامد راحت تر به دهان (یا بیرون از دهان) برگردانده می شوند.

اگر فرزندتان مبتلا به ریفلاکس است حتما مقاله ریفلاکس نوزاد را مطالعه فرمایید.

احتمال ابتلا به ریفلاکس در نوزادانی که شرایط زیر را داشته باشند بیشتر است:

  • نوزادانی که با فتق هیاتال (hiatal hernia) متولد شده اند
  • یک اختلال عصبی، مانند فلج مغزی (cerebral palsy) دارند
  • سابقه خانوادگی ریفلاکس دارند

چه مواقعی به متخصص اطفال مراجعه کنیم؟

اکثر نوزادان با وجود ریفلاکس پنهان رشد می کنند. اما اگر فرزند شما هر یک از مشکلات زیر را دارد حتما به پزشک مراجعه کنید:

  • مشکلات تنفسی (مانند، خس خس سینه، سنگینی نفس و کبودی لب های کودک)
  • سرفه مکرر
  • گوش درد مداوم ( از علائم آن تحریک پذیری و مالیدن گوش ها توسط نوزاد است)
  • مشکل در شیر خوردن
  • مشکل در وزن گیری و یا کاهش وزن بی دلیل

برای مدیریت و جلوگیری از ریفلاکس پنهان چه کارهایی می توانیم انجام دهیم ؟

برای کاهش ریفلاکس در کودک خود اقدامات مختلفی می توانید انجام دهید:

  • اولین مورد شامل اصلاح رژیم غذایی شما هنگام شیردهی است. این کار می تواند به کاهش مواجهه کودک شما با غذاهای خاصی که ممکن است به آنها حساسیت داشته باشند کمک کند.
  • لبنیات گاوی را از رژیم غذایی خود حذف کنید تا ببینید علائم ریفلاکس بهبود می یابند یا خیر.
  • شما همچنین می توانید غذاهای اسیدی مانند مرکبات و گوجه فرنگی را از رژیم غذایی خود حذف کنید.

نکات دیگر شامل موارد زیر است:

  • اگر فرزند شما از شیر خشک استفاده می کند، از شیر خشک های حاوی پروتئین هیدرولیز شده یا مبتنی بر اسید آمینه استفاده کنید.
  • در صورت امکان، کودک خود را بعد از تغذیه به مدت ۳۰ دقیقه به حالت ایستاده نگه دارید.

هنگام شیر دادن چندین بار آروغ کودک خود را بگیرید.

  • اگر برای شیر دادن از شیشه شیر استفاده می کنید، آن را در زاویه ای نگه دارید که نوک شیشه شیر پر از شیر باشد (هوا نگیرد). این کار به کودک شما کمک می کند تا هوا کمتری را ببلعد. بلعیدن هوا فشار روده را افزایش داده و می تواند منجر به ریفلاکس شود.
  • سر شیشه های مختلف را امتحان کنید و ببینید کدام یک بیشتر از بقیه با دهان فرزندتان جفت می شود.
  • حجم شیری که به شیرخوار میدهید را کاهش، و تعداد دفعات شیردهی را افزایش دهید. به عنوان مثال، اگر شیرخوار هر چهار ساعت یک بار از ۳۰ میلی لیتر شیر خشک یا شیر مادر تغذیه می کند، این مقدار را به ۱۵ میلی لیتر هر دو ساعت یک بار تغییر دهید.

ریفلاکس پنهان چطور درمان می شود؟

در صورت نیاز به درمان، پزشک متخصص اطفال ممکن است برای کاهش میزان اسید معده داروهای ریفلاکس معده مانند مسدود کننده H2 یا مهار کننده پمپ پروتون را تجویز کند.

همچنین ممکن است استفاده از داروهای پروکینتیک را تجویز کند. داروهای پروكینتیک داروهایی هستند كه به افزایش حركت روده كوچک كمک می كنند تا محتویات معده سریعتر خالی شوند. این کار مانع از نشستن زیاد غذا در معده می شود.

اگر فرزندتان مبتلا به ریفلاکس است حتما مقاله ریفلاکس نوزاد را مطالعه فرمایید.

چه مدت طول می کشد تا ریفلاکس پنهان خوب شود؟

بیشتر کودکان تا رسیدن به یک سالگی دیگر ریفلاکس پنهان ندارند. به ویژه آنهایی که سریعاً زیر نظر پزشک تحت درمان قرار می گیرند. اما اگر بافت نازک گلو و بینی به طور مکرر در معرض اسید معده باشند، می توانند دچار برخی از مشکلات طولانی مدت شوند.

عوارض طولانی مدت ریفلاکس مداوم و کنترل نشده شامل مشکلات تنفسی می شود. از جمله:

  • ذات الریه
  • لارنژیت مزمن
  • سرفه مداوم

این عوارض در موارد بسیار نادر ممکن است به سرطان حنجره منجر شوند.

آیا نگران ریفلاکس فرزندم باشم؟

ریفلاکس آشکار، و ریفلاکس پنهان، در نوزادان بسیار رایج است. در حقیقت، حدود پنجاه درصد از نوزادان در سه ماه اول زندگی خود دچار ریفلاکس می شوند و تا یک سالگی بدون هیچ اثر ماندگاری به طور کامل بهبود می یابند.

هنگامی که اختلالات ریفلاکس شدید و یا ماندگار باشد، درمانهای مؤثر بسیاری وجود دارد که به درمان فرزند شما کمک خواهند کرد. پس جای هیچ نگرانی نیست.



منبع:DRFARNAZMOHAMEDI


1 نظر

  1. نظرات کاربران:

       مادر در ۱۳۹۹/۰۱/۰۷ - ۰۱:۰۶:۱۰
    خیلی ممنون

    نوشتن دیدگاه